Het begon ooit in 1976, dus 41 jaar geleden! Zeilen op kleine watertjes in de polders rond Zaandam in ons zelfgebouwde houten Kemphaantje. We kochten het als bouwpakket bij de HUBO!
Later vanuit Hoorn zeilden we op het Markermeer, IJsselmeer, de Randmeren en stukjes Friesland in de Compromis 720. Bijna 30 jaar geleden zijn we vanuit Hoorn naar Alphen aan den Rijn verhuisd. De Compromis 720 was verkocht en er volgden vier, steeds wat grotere zeiljachten. Vanaf dat moment gingen de tochten meestal richting Zeeland, ons favoriete gebied, waar we ieder jaar wel even naar toe gingen.
De laatste 20 jaar was het voornamelijk zeilen op zee naar België en Frankrijk. Ook heel af en toe nog het IJsselmeer of de Wadden.
Omdat we wat meer tijd voor onszelf kregen, konden we langer weg en bezochten we de kusten van Normandië en deden later zelfs een trip door Denemarken om Funen heen en langs de Grote- en de Kleine Belt en natuurlijk ook een oversteekje naar Engeland. We vonden dit heel leuk en uitdagend om op zee te varen. Maar na acht zeilboten, van heel klein naar steeds groter en gerieflijker, ging het zeilboek toch dicht. Het roer ging om!
Het zeilen op zee vroeg van ons steeds meer lichamelijke inspanning. Het werd ons iets te zwaar en tevens hadden we met onze laatste zeilboot de MAYBE, een prima Compromis 999, alles al gezien wat we wilden zien. Natuurlijk zijn er met een zeewaardig zeiljacht veel meer mooie doelen te bekijken, maar wij vonden het eind 2016 welletjes zo.
De boot ging in oktober in de verkoop. Eind januari meldde de uiteindelijke koper zich en werd de boot verkocht. Het was even slikken toen hij glimmend en klaar voor het nieuwe seizoen met een nieuwe eigenaar aan het roer onze haven uitvoer. Weg boot! Maar de vele foto's en mooie herinneringen eraan blijven we koesteren.
Wij zeilers waren altijd van mening dat het voor ons echt op zou houden wanneer we ooit zouden stopppen met het zeilen. "Een motorboot? Neen dat nooit, dat is echt niks voor ons!" Vrienden en kennissen met een motorboot, ook vaak oud-zeilers, brachten ons toch een beetje aan het twijfelen. Wat nu? Wat te doen na deze jarenlange periode van zeilavonturen op het water? Het varen op zich is toch iets wat je niet zomaar helemaal los kan laten, het zit in je. De vrijheid van het varen van de ene plek naar de andere beviel ons eigenlijk best wel. Ook wonen we aan het water en als we naar buiten kijken zien we altijd boten varen.... Dus een leven zonder boot zou gaan knellen.
Uiteindelijk werd er na de korte twijfeling besloten om toch maar een kleine motorboot aan te schaffen, die zowel geschikt zou zijn voor de kleinere als de wat grotere wateren.. Daarmee zou het voor ons mogelijk worden om niet alleen de door ons zo geliefde plekjes in Zeeland en de Wadden te blijven bezoeken, maar ook het andere Nederland waar we vroeger met onze diepe kiel en hoge mast nooit aan toe kwamen . .
Na de ervaringen en de adviezen van diverse motorbootexperts uit onze vereniging te hebben aangehoord, werd er uitgekeken naar een klein polyester schip van max. 9 meter lengte met een lage doorvaarthoogte van onder de 2.40 meter. Redelijke vaareigenschappen, een flinke motor en een boegschroef zou fijn zijn. Ook wilden we qua comfort er niet op inleveren. Dus er moest voldoende leefruimte zijn en ook een kachel, een boiler, koelkast enz..
Voor een betaalbare polyester motorboot in de gekozen lengte en met toch voldoende comfort, en die ook nog eens geschikt is voor wat groter water, kom je dan al gauw terecht bij het type bootjes die in de Noorse fjorden worden gebruikt.
Wij werden geprikkeld door een Marex 28 Holiday. Daar waren we wel een beetje weg van. Maar vanwege de hoogte van 2.60 m en de smallere gangboorden viel deze uiteindelijk toch af. De finale keuze viel op de Agder 840 een vergelijkbaare boot maar iets breder en lager met een doorvaarhoogte van 2.27. Op een regenachtige dag in begin maart, hebben wij er drie bekeken. De laatste van de drie werd het. Die was zeer goed onderhouden en gaf ons een heel goed gevoel. De koop werd een paar dagen later gesloten en begin april hebben we de boot opgehaald vanuit Zwartsluis en zijn er toen mee naar Alphen gevaren.
Met prima medewerking en snelle service van de Fa. Daniel is er eerst een mankementje aan de schroefasafdichting opgelost. Omdat het schip twee jaar niet had gevaren was de kit uitgedroogd en lekte het. Het schip was daarna eigenlijk al direct vaarklaar voor een zomertocht.
Alvorens er echt voor langere periode mee weg te gaan, hebben we als enige toevoeging nog een 100W flexibel zonnepaneeltje met laadregelaar geplaatst, zodat we nu zo goed als onafhankelijk zijn van elektriciteit vanaf de wal.
De vaarplannen voor de zomertrip hadden we al min of meer in ons hoofd. Daar hebben we de hele winter al de tijd voor gehad om die te maken. Het ligt in de bedoeling om een gebied te bevaren waar we met de zeilboot nooit eerder konden komen. Overijssel, Drenthe, Groningen en Friesland hebben we deze keer uitgekozen voor de eerste ontdekkingsreis met ons motorbootje.
Begin juni vertrekken we pas aan het eind van de regenachtige ochtend met de Ms. MAYBE uit de WVA haven voor de zomerreis in 2017. Deze keer dus met een motorboot versie van onze vierde MAYBE.
Na de sluis in Gouda gaan we deze keer linksaf de Hollandse IJssel op in plaats van rechtsaf de Hollandse IJssel af. Dus richting Utrecht ipv Rotterdam. Het is nog erg rustig. Bijna geen kip, sorry schip, op het water. We leggen aan in Haastrecht om daar eens rond te kijken en te overnachten. Het Poldermuseum zijn we net te laat voor, het is nog maar 15 minuten voor sluitingstijd. Maar een vriendelijke vrijwilliger laat ons toch nog een heel klein stukje zien. Dit maakt ons zeker nieuwsgierig, dus een vervolg bezoek na de zomer gaat er zeker plaatsvinden!
De tweede dag varen we verder over dit smalle maar leuke meanderende riviertje. We slaan plaatsjes over die dit eigenlijk niet verdienen, maar die komen later nog wel eens aan de beurt tijdens korte tripjes in de buurt. We willen nu een flinke tocht varen door negen provincies met als verste puntje het Lauwersmeer. Dan moet je helaas keuzes maken uit de vele leuke plaatsen waar je onderweg langsvaart.
We komen de tweede dag aan in Vreeswijk, waar er op dat moment Jaarmarkt is. Het weer is ondertussen hoogzomers geworden en we genieten van de drukte aan de kades. Wij hebben een prima plekje gekregen in de redelijk nieuwe haven midden in een nieuwe woonwijk.
De volgende ochtend kunnen we door de grote sluis naar buiten om het laatste stukje Lek opwaarts te varen. Er staat daar bijna geen stroom, dus een paar uurtjes verder na het oversteken van het Amsterdam Rijnkanaal meren we al weer af in de haven van Wijk bij Duurstede. Hier komen we de Ferox van Evert en Ria Handgraaf tegen. Het is een drukte van jewelste op de haven, want er zijn verenigings zeilwedstrijden vlak voor de jachthaven. Omdat het slechts een klein stukje water betreft is deze wedstrijd prima vanaf het mooie drijvende clubhuis en ook vanaf onze Maybe te volgen. Een blauwe lucht met een heerlijk warm zonnetje en een lekker windje maken het een prachtig schouwspel met al die door elkaar varende zeilboten. Er werd echt fanatiek gestreden om de overwinning.
's Avonds is het heerlijk eten op een van de vele terrasjes in het knusse Wijk bij Duurstede. Wij zitten tegenover de Katholieke kerk in de Kloosterleuterstraat. Toch wel een zeer pijnlijke naam voor een kerkstraat vinden we...
De hierna volgende dagen wordt er eerst naar Wageningen gevaren en de dag erna varen we naar Rheden. Even voorbij Arnhem nemen we een ruime bocht om daarna te worden meegezogen door de stroom in de Gelderse IJssel. Het is hier wel opletten geblazen. We varen af en toe verkeerde wal wegens een met blauw bord varend tegemoetkomend binnenvaartschip. Maar alles hebben we snel onder de knie, het gaat prima! Rheden ligt net voor het drukke watersportgebied van Giesbeek, maar dan aan de Westzijde van de IJssel. Daar bevindt zich een klein haventje van WSV de Engel. Prachtig gelegen aan de voet van de Veluwe Zoom met de bekende heuvel de Posbank. Dit nodigt ons natuurlijk uit om de volgende dag even een rondje over de Posbank te fietsen. Eerst bergop. Dat is wat zwaar voor beginners op een vouwfiets, maar daarna hoef je bijna niet meer te trappen en race je zonder trappen naar beneden richting Velp. Vlak voor Velp even in de remmen knijpen om een bezoek te kunnen brengen aan het kasteel/landgoed Rosendael. Dit bestaat uit een kasteel met een prachtige tuin en boven in de voortuin is een prima restaurant (de Orangerie) om even te lunchen. Na de lunch gaan we met de rondleiding mee door het kasteel en de tuin. Een enthousiaste dame vertelde een zeer boeiend verhaal over het kasteel en zijn vroegere bewoners. Na een aantal uurtjes Rosendael fietsen we weer terug naar Rheden.
We slaan Doesburg over en varen we door naar Zutphen. Hier meren we aan in de kleine Vispoorthaven. Je ligt hier midden in de stad, maar toch best rustig. We genieten van de gezellige drukte in deze mooie Hanzestad.
De dag erna gaan we naar Deventer. Daar ligt de haven op een eindje fietsen vanaf het centrum. Ook Deventer is een prachtige Hanzestad waar er veel is te zien. De jachthaven heeft hier prima voorzieningen en een goed restaurant, welke wordt ge-rund door het havenmeester echtpaar.
Na een dagje Deventer wordt er doorgevaren naar Hattem, waar we besluiten om drie dagen te blijven liggen. Even rust. Een bezoekje aan het Bakkerij museum is een must. Daarna hebben we ook nog het Anton Pieck museum bezocht. Op zondag is alles dicht dus gaan we dan lekker fietsen over de Veluwe richting Wapenveld en langs Wezep. Je fietst hier ook een stukje langs het oefengebied 't Harde. Het kan hier best erg lawaaig zijn door kanonsschoten van oefenende militairen. Er wordt op zondag gelukkig niet geschoten. Wat kun je hier toch mooi fietsen! Het is trouwens prachtig weer en Matty waagt het zelfs om in de haven te zwemmen.
De volgende etappe gaat richting Hasselt. Dat ligt vlak voorbij Zwolle. Omdat het nogal warm is, besluiten we om niet in de stad Zwolle te gaan liggen, maar om door te varen naar Hasselt, waar we in het kleine verenigingsjachthaventje gaan liggen. Het (oude) havenmeester echtpaar woont er in een huisje vlak achter de dijk. Een soort Hans en Grietje huis waar de voordeur altijd op een kier staat. Op nog geen 100 meter hier vandaan is er een benzine pomp en een grote supermarkt. In de avond wandelen we door het mooie stadje. Wat is het hier toch een heel andere wereld dan in het westen. Wat een rust hier. Je zou bijna hier naartoe willen verhuizen. Neen doen we toch maar niet...
We varen weer verder en komen in de buurt van Zwartsluis waar we ons bootje al eerder in het jaar hebben opgehaald. We kiezen ervoor om richting Meppel te varen en daarna net voor Meppel rechtsaf te slaan richting de Drentsche Veenroute. Vanaf hier tot aan Emmen ga je via zeven sluizen op de route zo'n 30 meter omhoog.
Zo gezegd zo gedaan. We passeren eerst Rogat, waar je prima kunt liggen en even later komen we bij Echten aan waar we een prima plekje vinden. Echten ligt vlak voor Hoogeveen. We moesten hier een paar dagen blijven liggen omdat we nog even voor verplichtingen naar huis moesten. Ook komt hier de vorige eigenares van onze boot nog even op bezoek. Ze woont hier vlakbij.
Het weer is in deze dagen wat omgeslagen van zonnig naar regenachtig. Vijf dagen later gaan we met droog weer verder richting Geesbrug, Nieuw-Amsterdam en daarna komen we vlak voorbij Emmen aan bij de nieuwe Koppelsluis. Dat zijn twee sluizen achter elkaar waar je vanaf het hoogstgelegen punt van deze tocht weer met een flink verval naar beneden gaat. We blijven een nachtje liggen in het Openluchtmuseum van Het Veenpark. Heel apart om in een openluchtmuseum te liggen. Uiteraard maken we een wandeling door het museum om plaggenhutten te bekijken en ook een turfafgraving te zien. Tegen de avond begint het zachtjes te regenen.
Een dag erna is het gelukkig droog. We beginnen nu aan het saaiste stuk van de route , althans dat vinden wij. Van Barger-Compascum varen we via Ter Apel, waar we overnachten, naar Stadskanaal en later Musselkanaal. Veel bruggen en 8 kleine sluizen. De meeste bruggen en sluizen worden helemaal op de hand bediend. Niet op een knopje drukken maar draaien en trekken. Best zwaar lichamelijk werk. De brug- en sluiswachters zijn allemaal even vriendelijk. Zeker als wij uit Alphen aan den Rijn ze in het Gronings begroeten.
Het laatste stukje vanaf Wildervanck naar Veendam ca. 12 km heeft ca. 36 bruggen en 3 sluizen!!! Deze worden (hand)bediend door een groepje van vier brugwachters die er een sport van maken om deze bruggen zo snel mogelijk te bedienen. Wat een service!! Na het bedienen van een brug springt de brugwachter weer snel op zijn (snor)fiets om zijn drie andere collega's voor hem voorbij te racen en om zo op tijd te zijn om vijfde brug alweer te kunnen bedienen enz. enz... Een vermakelijk schouwspel, maar wel met een Koninklijke bediening als resultaat. Uiteindelijk komen we aan in Veendam waar we verblijven in de prima toegeruste gemeentelijke jachthaven. Hier ontmoeten we vrienden uit onze jeugd. Echt heel leuk om elkaar weer te zien na heel veel jaren. Wij zijn zelf namelijk in het Groningse opgegroeid en we vinden het altijd heerlijk om weer eens in 'ons' dialect met anderen te communiceren.
De volgende dag varen we naar Groningen om daar een nachtje te verblijven in de Oosterhaven vlakbij het centrum van deze mooie stad. Het weer is prachtig en de terrassen zitten vol. Wat is dit toch een supergezellige stad! Niet voor niets noemen ze op het plattenland in Groningen de stad Groningen zelf "Stad" en niet Groningen. Daarmee wordt in hun ogen alleen de provincie bedoeld.
In de ochtend vertrekken we weer en varen we via de Oostersluis het Van Starkenborghkanaal op tot aan de kruising met het Reitdiep. Daar varen we het Reitdiep op met zijn hoge oevers. We varen tot aan het zelfbedieningssluisje van Schaphalsterzijl waar we doorheen moeten schutten om bij het dorpje Winsum te eindigen in een gezellig klein jachthaventje Marenland geheten met een camping en met alle voorzieningen. Tegen de avond begint het zachtjes te regenen. We brengen 's avonds even een bezoekje aan onze familie in Sauwerd.
We varen weer verder het Reitdiep op. Het weer klaart op en de zon begint te schijnen. Zus/schoonzus vaart dit tochtje ook mee. Het valt op dat de oevers hier steeds hoger worden. We varen door het Hoge Laând. We eindigen in de vissersplaats Zoutkamp. Het ligt aan het begin van het Lauwersmeer en het is hier prachtig. Zoutkamp is nog zo puur Gronings. We bezoeken het kleine museum, eten een lekker visje voor de lunch en later weer een lekker visje voor het avondeten. We genieten van de rust. We nemen weer afscheid van de familie.
We gaan weer verder met zijn tweetjes. Met prachtig weer varen we deze dag het wijde Lauwersmeer op. Matty kan het niet laten om in een soort van onderdrukte weemoed te zuchten: "Wat heerlijk eindelijk weer dat ruime water. Ruimte, dat maakt me blij!".......het zeilershart sprak even. We zijn bijna niets anders gewend dan vrijwel altijd op ruimer water te varen zoals, Markermeer, Randmeren, Zeeland en de zee. Die rechte kanaaltjes daar moet je echt even aan wennen. De grote rivieren vinden we wel leuk.. Na even genieten van de ruimte, varen we na een uurtje vanaf het mooie Lauwersmeer de Dokkumer Ee op richting Dokkum. We vinden daar een prachtig plekje onder een van de molens. Onze gasfles blijkt leeg, onze reserve gasfles blijkt ook leeg, onze gasslangen blijken overjarig. We besluiten hierom om een klusdagje in te lassen om dit allemaal weer goed op orde te maken. Eerst nieuwe gasflessen, slangen, gaskraan en een drukregelaar kopen. Daarna alles weer monteren en controleren. Ja het werkt en het is weer veilig volgens de regels up-to-date aangesloten. In de avond valt er een favoriete sport te bezichtigen in het centrum van de stad Dokkum. Op een rij palen in het water zitten er een aantal mensen met een paraplu in de hand te wachten of ze een record paalzitten kunnen breken, erg boeiend......
's Nachts begint het hard te regenen. De volgende ochtend broodjes halen. De paalzitters zitten er nog allemaal. Friese doorzitters... Dit is nog erger dan bootcampen, dit leidt namelijk tot niets, wat een sport....
We wenden de steven en varen een stukje terug de Ee op om daarna stuurboord uit te gaan naar het zuiden richting Bergumer meer en daarna varen we voorbij Drachten de Smalle Ee op, waar we aanleggen op een Marrekrite plekje. We "Cobben" wat saté enz. in de kuip en we genieten van de avondrust midden in de natuur met uitzicht op het spiegelgladde meer.
Bij het krieken van de ochtend wordt ik wakker en ik kan het niet nalaten om even een blik naar buiten te werpen. We hebben al heel veel mooie zonsopkomsten gezien op het ruimere water midden op zee, in het Kanaal, in de Elbe monding enz.., maar wat ik nu zie overtreft alles. Dit soort zonsopkomsten heb ik nog nooit gezien zo mooi!
We genieten van het ontbijt en varen daarna bij prachtig zonnig weer met mooie Hollandse wolken via Eernewoude en Grouw door naar Sneek. We leggen aan in de gemeentelijke jachthaven van Sneek vlak voor het havenkantoor. Het is weekend en het is best gezellig druk in Sneek. Overal watersporters, watersportbedrijven haventjes enz.
We blijven een extra dagje in Sneek om de was te doen en ook om het Friese Scheepsmuseum te bezoeken. Wat ons daar opviel, was dat er in een expositiezaal waar het thema Regenboogwestrijdzeilen tussen de Hollanders en de Friezen werd getoond, een levensgrote foto hing van de beste Regenboogzeiler uit onze eigen streek. De legendarische Bouw van Wijk hing daar aan de muur. Daar hadden de Friezen geen antwoord op. Toch grappig dat aan hetzelfde weggetje in Woubrugge twee grootheden wonen die de Friezen bij hun favoriete sporten de baas bleven nl. Bouw Van Wijk en Henk Angenent.
De dag erna varen we door het stadje Sneek langs de beroemde Sneekerpoort via IJst, Woudsend, het Slotermeer en Sloten door naar Lemmer. We bezoeken daar nog even onze vrienden, doen wat boodschappen, kopen een ijsje en varen daarna door naar het Tjeukemeer om aan te leggen aan een van de twee kunstmatige eilandjes die een aantal jaren geleden daar zijn aangelegd. We liggen aan de Marchjepôlle. Je ligt hier prima aan een oppertje. Er is ook een strand, waardoor het net lijkt alsof je op een waddeneiland zit in plaats van op het Tjeukemeer.
De volgende dag varen we door naar Ossenzijl aan de Kalenbergergracht. Met de zeilboot konden we hier nooit komen wegens te ondiep water. Nu kunnen we hier prima vertoeven, we eten aan de Kolkzijde bij de brug en we gaan heerlijk fietsen langs de Kalenbergergracht door de Weerribben. In de avond begint het zachtjes te regenen.
Het is een dag later al weer droog en we varen naar Blokzijl met het beroemde restaurant Kaatje aan de Sluis. Blokzijl heeft een mooie havenkom welke is gelegen midden in het mooie stadje.
Omdat we een voorgenomen bezoekje van onze kleinkids ergens op een geschikt plekje willen laten plaatsvinden, varen we de volgende dag al weer verder richting Kampen, waar we een extra dagje blijven liggen. Daarna gaat het richting Elburg. Hier zijn de voorzieningen in de gemeentehaven sterk verbeterd. Tevens is en blijft het stadje zelf een juweeltje om te bezoeken. We liggen hier al vlak voor de volgende haven Riviera Beach dat een uitstekende plek belooft te zijn voor de kleinkids. Strand, buiten- en binnenspeeltuin, zwembad enz.. ideaal om even 4 dagen te dollen met de kleinkinderen. Het weer zit ook nog mee. We genieten met z'n allen van het strandweer!
Nu vertrekken we in de regen naar Zeewolde, daarna varen we na een nachtje in Spakenburg te hebben gelegen door naar Huizen, waar we heerlijk kunnen fietsen langs Valkeveen en op de Blaricumse Heide enz. We liggen hier twee nachten. Daarna varen we via het Markermeer onder Pampus langs naar Amsterdam. In de Oranjesluis liggen 10 schepen. Alle tien hebben moeten stoeien met bossen fonteinkruid in de schroef of om het roer. Door even achteruit te varen raken wij zelf de troep weer kwijt. Best een kwelling voor de watersport.
We liggen in Amsterdam drie nachten bij WV Aeolus in Amsterdam Noord. Het regent een klein beetje, met af en toe een lekker zonnetje tussendoor, prima weer voor een stadsbezoekje. We bezoeken het film museum Eye, het Amsterdams Stedelijk Museum en de Hermitage. Het is wel superdruk met toeristen in het centrum van Amsterdam, maar omdat we de weg kennen, kunnen we de drukte redelijk vermijden.
We varen na ons bezoek aan Amsterdam in een 40 km lange regenbui in een keer door naar huis. Wel hebben wel het voordeel dat we nu overdag door Amsterdam kunnen varen en niet 's nachts. En nu ook nog zonder dat er maar een brug open hoeft. Minder stress dus...
Brug kapot?
Dat is rot.
Met de zeilboot lig je er uren voor
Maar wij gaan er nu gewoon onderdoor..
Dat is pas genieten. Toch best lekker zo'n motorboot!
Ben en Matty Larkens, Ms. Maybe