In 2014 hadden we afgesproken met de bemanning van de Hilrie om het volgend jaar naar Berlijn te gaan.
Omdat de bemanning van de Hilrie nog werkt, wordt er gebruik gemaakt van enkele weken onbetaald verlof. Dit betekent echter wel dat we ons vertrek moeten aanpassen aan de mogelijkheden. We gaan dan ook al vroeg in mei weg.
Op 12 mei, nog voor de Hemelvaarstocht van de WVA, vertrekken we al uit de haven. Het is lekker koud. In dikke kleding varen we richting de Julianasluis. Het eerste oponthoud is het tijdelijke bruggetje bij de onttakelde Julianabrug. Hier mogen we dik een kwartier wachten voordat de dienstdoende brugwachter zijn koffie opheeft en bereid is de brug te openen!
Gelukkig komt er daarna nog een binnenvaartschip aan en kunnen we daarbij aanhaken tot voorbij Gouwsluis. Al met al zijn we om 08.50 uur vertrokken en komen we om bijna 12.00 uur bij de Julianasluis. Hier mogen we gelijk invaren (nieuwe sluis) met een tweetal binnenvaartschepen. Zo kunnen we alvast een beetje wennen aan de Duitse sluizen, waar je vrijwel altijd met binnenvaartschepen in ligt.
Na een vlotte tocht over de Hollandse IJssel en de Lek, waarbij op de Lek er toch een behoorlijke wind achterop begint te staan, liggen we om 18.00 uur vast op de Peiler. We kunnen nog net aanschuiven bij Boer Bertus om ons eerste maaltje buiten de boot te eten en meteen eens lekker door te warmen. De afspraak met de Hilrie was dat we uiterlijk op 22 mei in Ter Apel zouden zijn, dus wordt het doorvaren geblazen.
De 13e mei vroeg op. Schip en mensen vaarklaar maken en om 08.10 uur gaan de lijnen weer los. Op naar Wageningen. De sluizen werken mee, het weer is nog steeds koud maar droog, dus gaat de kachel erbij aan. Om even over half twee liggen we bij Vada. We lopen even wat rond om de benen te strekken. Ria doet nog wat boodschappen en we gooien de tank maar eens lekker vol. De prijs staat ons wel aan en we moeten tenslotte nog een heel eind.
De start, op de 14e mei is wat langzamer dan we gepland hadden. Het is over negenen voordat we los zijn en we de haven kunnen verlaten. We lagen behoorlijk ingebouwd en moesten achteruit zien weg te komen. We proberen vandaag Doesburg te halen. Van een vlet, welke voor ons vaart, kijk ik het kribbetjes varen af. Dat scheelt toch in de snelheid en in het verbruik van de motor. Alles loopt gewoon mee. Zelfs de sluis Driel doet mee, want de sluis is dubbel rood maar de stuw staat open, dus kunnen we gewoon doorvaren.
Bij het pontje, net na de stuw, worden fietsers ingeladen! Na 30 fietsers was de pont nog niet vol! Het is wat beter weer. De temperatuur is gestegen en de kachel kan uitblijven. Na ruim vijf uur varen liggen we in Doesburg. Het is druk in de stad, overal komen fietsers en wandelaars vandaan. We moeten wachten om ons eerste ijsje te kunnen scoren.
De volgende dag gaat het gesmeerd op de Gelderse IJssel. Er loopt een goede stroom mee en we plannen tot Deventer. Het gaat zo lekker qua varen en snelheid, dat we Deventer voorbij varen. We denken er dan over om in Zwolle te gaan liggen. Doordat de Spooldersluis nog openstaat, zijn we om 15.00 uur al door die sluis. We varen daarna verder naar Zwartsluis. Zo zijn we daar al de 15e om kwart voor vijf. Er staat weer veel wind en met enige moeite komen we in de toegewezen box. We gaan nog Zwartsluis in. Het is braderie en we kopen twee allemanseindjes. In de loop van de nacht verslechtert het weer behoorlijk en s ’morgens besluiten we maar een dagje te blijven liggen. Tevens kunnen we dan ook nog bootjes kijken. De oude haven ligt vol met platbodems. Je kunt hier trouwens prima vis eten, goed douchen enz.
Het is nog steeds slecht weer. Er staat een dikke windkracht 6 en zo nu en dan regent het. We wringen ons de box uit en gaan dan richting Hoogeveen. De eerste de beste brug geeft aan dat we moeten wachten tot 9 uur. Daarna loopt het vlot. De sluizen werken mee en net voordat de middagpauze begint, liggen we te wachten voor de Hoogeveense sluis. Ondertussen is er een klein konvooitje ontstaan. We maken vast aan het remmingswerk. Halverwege de middagpauze gaan opeens de sluisdeuren open. De Vectura komt eruit zetten. Dan is aan het remmingswerk liggen niet zo plezierig. Op nog geen meter afstand schuift het schip ons voorbij. Beide schippers, zowel van het binnenvaartschip als ikzelf letten nauwkeurig op, maar alles gaat goed. Zo zie je maar weer. Laat ruimte bij de sluizen. Wij mogen daarna direct opvaren en vervolgen onze tocht.
Het weer wordt langzamerhand wat beter en we besluiten maar zo lang mogelijk door te gaan. Bij de Noordse Schutsluis haken de achterliggers af. Wij denken nog wel Nieuw Amsterdam te kunnen halen en anders knopen we de Gold Fish wel ergens aan de kant. Na de afslag richting Coevorden wordt ons door de dame aan de marifoon duidelijk gemaakt dat ze tegenwoordig centrale bediening hebben en dat we niet bij iedere brug of sluis moeten oproepen. "Ik houd u wel in de gaten!" Helaas is daarna het betere weer op en regent het behoorlijk. Bij de eerste sluis maken we zoals gewoonlijk voorin vast. Wel centrale bediening betekent schijnbaar ook alle rikketten meteen helemaal open. Verder verloopt alles weer vlot. We worden zelfs gemaand wat door te varen. We krijgen te horen dat we dan de spoorbrug bij Nieuw Amsterdam nog kunnen halen en dat men de volgende brug voor ons ook nog doet. Dat lukt en we bedanken via de marifoon de centrale post. We gingen om half negen weg en lagen om half zes aan de kant. Morgen maar wat rustig aan.
Het is ondertussen 19 mei en je zou verwachten dat we zo langzamerhand wel eens wat luchtiger kleding zouden kunnen aantrekken. Wel niets is minder waar. De kachel pruttelt nog steeds en de regen en wind vinden het ook nog gezellig. Omdat we de afspraak hebben om uiterlijk 22 mei in Ter Apel te zijn, gooien we toch maar los en gaan op pad. Het is erg rustig op het water. We varen vrijwel alleen. Toch draait alles snel voor ons. Ook de koppelsluis geeft direct groen. Na de koppelsluis wordt het wachten. Het is weer etenstijd. Bij het varen richting de koppelsluis moet de kap naar beneden en ook wat volgende bruggen kunnen niet hoog genoeg open! Met dit weer is dat geen pretje. Dus het zeilpak van vroeger maar aan. We zijn om half elf vertrokken en liggen in Emmer-Compascuum om half drie aan de kant. Je kan hier prima liggen. Er is elektra en een watertappunt. Tevens is het gratis. We doen aan de overkant boodschappen bij de Jumbo, zodat de voorraad weer is aangevuld.
Om negen uur in de ochtend gaan de lijnen weer los. We hebben gehoord dat de Hilrie al in Ter Apel is en we hebben er zin in om elkaar weer te zien. Even over half elf gaat de kap naar beneden, de vaste toegangsbrug is drie meter hoog en we schuiven langzaam de haven op. De lijnen worden aangepakt en de koffie staat klaar. In acht dagen tijd zijn we via de Hollandse IJssel, de Lek, Neder-Rijn, Gelderse IJssel en de Drentse kanalen in Ter Apel aangekomen. Nu kan eindelijk onze vakantie beginnen. Gewoon lekker varen zo lang we willen en stoppen en rondkijken, fietsen enz.
In Ter Apel kun je met een golfkarretje van de haven, welke door de Jumbo ter beschikking is gesteld, boodschappen gaan doen in het dorp. De dames vinden dat wel wat en gaan s ’middags eens proberen hoe dat gaat. Er moet toch nog wat worden ingeslagen en we willen ook een beetje vieren dat de tocht naar Berlijn nu werkelijk voor ons beider schepen begint. Met een lekkere fles, wat hapjes en daarna een goed diner komen we de middag en avond wel door.
Na nog een dag lekker te hebben “genikst“ gaan we de 22e mei richting Duitsland. We moeten die vrijdag wel weg want op het Haren Ruckenbrockkanaal wordt in het weekend niet gevaren. Keurig netjes worden we door de sluizen heen geholpen. Aan het begin even aanmelden en als je de aangeven snelheid aanhoudt staat alles klaar. Bij de laatste sluis, voordat we de Ems opgaan, moet er 5 euro per schip worden betaald. Na de sluis draaien we de Ems op en gaan vastmaken bij de watersportvereniging Haren-Ems. We liggen achter een poort welke met een codeslot is gesloten. Het valt nog niet mee om weer binnen te komen. Het slot is zo gevoelig dat na één keer verkeerd toetsen je enige minuten moet wachten voordat het slot weer is gereset! Hier horen we het verhaal van een Valkvlet. De sluiswachter doet de deur aan de kant van de Ems open terwijl er een binnenvaartschip voorbij komt. Dit schip trek de sluis vrijwel leeg en de vlet belandt even op de bodem van de sluis. De havenmeester helpt de vlet met alle verdere contacten.
We weten dat de sluizen op de Ems zondags niet draaien, maar het is nu zaterdag en dus kijken we wel hoe ver we kunnen komen. Wat is het toch plezierig dat je van iedere sluis- of brugwachter keurig antwoord krijgt en dat je verteld wordt wat er van je verwacht wordt. We stranden in Lingen. We liggen in een stuk doodlopend kanaal. Alles ziet er goed uit en er is genoeg plek. Het weer begint wat stabieler te worden en we besluiten om morgen lekker te gaan fietsen. De Hilrie is hier als eens eerder met de auto geweest en zij weten de weg.
Rond elf uur worden de fietsen van boord gehaald en maken we een heerlijk rondje van ongeveer 40 kilometer. Aan het eind van de fietstocht vinden we dat we wel een ijsje verdiend hebben. Bij de waterval is een grote camping en daar is van alles te verkrijgen. Het ziet er zo goed uit dat we besluiten daar ook maar te gaan eten.
De sluizen op de Ems beginnen om 7.00 uur te draaien en dus besluiten we om even over zes te gaan varen. Helaas van de andere kant komt er binnenvaart aan en die gaan voor. We maken vast en om 07.20 uur kunnen we gaan schutten. Bij iedere sluis is het wachten geblazen. Wel niet lang, maar voor ons gevoel schiet het niet op. We willen het Mittellandkanaal op, want op de EMS is vrijwel geen gelegenheid meer om goed te overnachten. Uiteindelijk liggen we om 15.00 uur in Recke aan het Mittellandkanaal. Het is er druk met fietsers, wandelaars en eters. We gaan daar na onze benenstrekker ook maar een hapje eten en zitten om even over 6 uur aan tafel. We horen: "De keuken is tot zes uur open." We kijken wat zielig en uiteindelijk besluit de baas dat we toch nog wel worst met patat en een groot glas bier kunnen krijgen. Het smaakte dubbel zo lekker.
Einde deel 1
Wordt vervolgd......